КРЕМНИЙЛІ ҮНҒАЗЫ ШАТҚАЛЫНДА
Үнғазы тауының іргесінде тамаша кремнийлі шатқалда шамамен осыдан алты ғасыр XIV ғасырда тау тасын үңгірлеп, ойып жасаған Шақпақ Ата жерасты мешіті орналасқан. Аңыздарға сүйенсек, батыр болған Шақпақ Атаға от жағу қажет болғанда, екі тырнағын бір-біріне үйкесе болғаны от шығады екен. Тарихта ШақпақАта тарихи тұлға Шопан Атаның немересі, сопылық ілімін таратушы болған деректер қалған. Жерасты мешіті көшщпенділердің тастан түйін түю өнерінің көрінісі іспетті. Үңгірге кірер жер порталды арка түрінде өрнектелген. Оның жанында көне шебердің қолымен қайтыс болған дінбасыларды жерлейтін ойықтар ойылыпты. Үлкен бөлмесіне жуан бағаналар орнатылған. Шаңырақтың орта тұсына оюмен өрнектелген жарық түсетін құдықша ойылған. Мешітте ғибадат етуге арналған орындар мен өмірден баз кешкендер бөлектенетін орындар да бар. Үңгірдегі бұралаң тас баспалдақтар арқылы жоғарыға өрмелейтін өткелдер бұралаң әрі шиырланған түрде.
В КРЕМНИЕВОМ ГРОТЕ УНГАЗЫ /ШАКПАКТЫ/
Живописное кремниевое ущелье предвосхищает гору Унгазы, в которой приблизительно шесть веков назад вырублена подземная мечеть Шакпак Ата XIV в. Легенды рассказывают, что когда появлялась надобность достать огонь, батыру Шакпак Ата («кремень-старец»), было достаточно прикоснуться одним ногтем к другому, чтобы искры посыпались в разные стороны. Сохранилось историческое свидетельство того, что Шакпак Ата является исторической личностью, внуком Шопан Ата, последователем суфизма. Ярким проявлением камнерезного кочевого искусства является мечеть. Вход в пещеру оформлен в виде портальной арки, вблизи которой руками древнего мастера вырублены ниши для захоронения умерших проповедников. Основная зала увенчана массивными колоннами. В центральной части свода — световой колодец, украшенный декорами. В мечети устроена михрабная ниша и кельи для уединения отшельников. Проходы в пещере изгибаются и петляют, поднимаясь винтовыми каменными лестницами вверх.
IN UNGAZY SILICON CAVERNS
A picturesque silicon mountain gorge precedes Ungazy where Shakpak Ata, an underground mosque dating back to XIV century, was carved about six hundred years ago. According to the legend when fire was needed it was enough for Batyr Shakpak Ata («old man flint») to touch one nail with another to get sparks flying around. There is historical evidence that Shakpak Ata is a historic figure, a grandson of Shopan Ata, a follower of Sufism. The mosque is a striking manifestation of nomadic stone-cutting art. The cave entrance is designed as a portal arch, next to which ancient craftsmen cut burial niches for deceased preachers. The main hall has massive columns. In the centre of the dome there is a decorated light well. The mosque has a mikhrab niche and cells for hermits. The cave passages bend and meander, with rising stone spiral staircases.